بررسی مصرف خوراکی و تزریق داخل صفاقی عصاره گیاه وج (acorus calamus l.) بر میزان حافظه و یادگیری در موش ها ی صحرایی نر

مقدمه: کاهش سطح حافظه و یادگیری در طی گذشت زمان در اثر فاکتورهای مختلف به خصوص پیری مغز تاثیر بسزایی در روند زندگی انسان داشته است. از طرفی کمبود و یا نبود مکانیسم های پیشگیری و درمان مطالعه بر روی این بیماری را مهم ساخته است. هدف: با توجه به اهمیت طب سنتی و نیز کاندید بودن گیاه وج به عنوان یکی از گیاهان شاخص طب سنتی در جهت تقویت حافظه، در تحقیق حاضر به مطالعه تجربی این مسأله پرداخته شده است. روش بررسی: برای این منظور موش های صحرایی نر به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تحت درمان تقسیم شدند. در گروه درمان گیاه وج به دو شکل خوراکی (پودر گیاه مخلوط شده با غذای استاندارد موش با نسبت 25/6 درصد) به مدت دو هفته و تزریقی در سه دوز 25، 50 و 100 میلی گرم بر کیلوگرم به شکل داخل صفاقی مورد استفاده قرار گرفت. موش های گروه های مختلف وارد آزمون های یادگیری با مآز y شکل و جعبه شاتل جهت بررسی رفتار اجتنابی غیر فعال می شدند و داده های آنها ثبت می شد. نتایج: داده ها نشان داد تاخیر حین عبور در گروه های خوراکی و تزریقی با دوز 100 میلی گرم بر کیلوگرم تفاوت معنی دار نسبت به گروه کنترل نشان می دهد. همچنین میزان بروز رفتار تناوبی در گروه درمان خوراکی نسبت به کنترل افزایش معنی داری را پیدا کرد. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که مصرف خوراکی و تزریقی با دوز بالا گیاه وج قادر است میزان یادآوری اطلاعات را افزایش دهد.